Janett en Hubert kwamen allebei met een maatschappelijke hulpvraag op Oudezijds 100 terecht. Janett woont nu al 4,5 jaar in de gemeenschap Oudezijds 100 en Hubert sinds januari 2018.
Leven op de Wallen is niet altijd even makkelijk met alle drukte op straat, maar alles went, volgens Janett. ‘Na een tijdje is het normaal, hoewel het natuurlijk nog steeds soms ergernis oplevert, maar uiteindelijk is deze gemeenschap toch vooral gewoon mijn thuis geworden.’ Niet alleen is er de laatste jaren voor hen persoonlijk veel veranderd, ook binnen de gemeenschap hebben zij grote veranderingen beleefd.
‘Afgelopen jaren was het beter dan ooit’, zegt Hubert. Een opvallende uitspraak, in een voor de gemeenschap zo turbulent jaar als 2018. ‘Je kan nu veel meer initiatieven ontplooien en leuke dingen organiseren, omdat daar nu op alle gebied veel ruimte voor is. We zijn nu met minder mensen, maar daardoor veel meer een familie geworden.’ Janett knikt instemmend, terwijl ze naar Hubert luistert. Ervaart zij het ook zo? ‘Jazeker, het voelt als familie’, zegt ze direct. ‘De groep is veel hechter geworden, het is echt thuis. Mijn dochter ervaart dat ook zo. ‘Kom mama, we gaan naar de Kajuit, zegt ze, of: kom, mama, we gaan mee-eten’, ze maakt er soms een heel drama van’, lacht Janett vrolijk.
Wederkerigheid – Door het vertrek van een aantal mensen bleven er een hoop taken liggen, maar het was juist in die chaos dat hulpvragers opeens hulpbieders werden. ‘Ik heb verantwoordelijkheden voor de inloop op me genomen’, legt Janett uit, ‘zorgen dat alles op voorraad is, de roosters kloppen, ik beheer de sleutels voor de kasten, dat soort dingen.. gastvrijheid is erg belangrijk en we willen graag dat mensen die een kopje koffie komen drinken zich welkom blijven voelen.’ Hoe zien Janett en Hubert de toekomst? ‘De gemeenschap heeft een lastige tijd achter de rug’, zegt Hubert, ‘maar wij blijven haar steunen, want we voelen ons goed hier en we hebben groot respect voor wat hier gedaan wordt. Hier moeten mensen toch naartoe terug kunnen blijven komen en moeten ook nieuwe mensen toch ook weer een kans krijgen een thuis te vinden!?’
