‘Wat ik typisch vind van 2019 is dat we begonnen “door weer en wind”, wat het jaarthema was van 2018, we waren zoekend, in beweging, we hadden wel eens tegenwind, maar er was uiteindelijk ook een thuiskomen.’
Vooral de verbouwing van de Kajuit, de komst van veel nieuwe bewoners en de gezelligheid aan tafel maken van Oudezijds 100 voor Lyke echt een thuis. Ík denk dat je het thuiskomen veel meer waardeert als je door de regen en kou komt dan wanneer je in de zon op het terrasje hebt gezeten en dat geldt ook wel voor onze gemeenschap.’
Lyke vertelt dat ze de komst van de nieuwe bewoners als een wonder heeft ervaren. ‘God heeft precies de goede mensen op het juiste moment ons pad opgestuurd en het was totaal onverwacht.’
Naast zoekers (mensen die overwegen om zich bij de gemeenschap aan te sluiten) zijn ook veel studenten op Oudezijds 100 komen wonen. ‘De meeste studenten hebben ook hun eigen plek gevonden in de gemeenschap., vertelt Lyke. ‘ze zijn echt onderdeel van het geheel geworden en pakken zelf ook taken op. Ze zien om naar hun huisgenoten: er was een initiatief om tuintjes in te richten op de balkons, er is huiswerkbegeleiding – allemaal spontante acties van mensen die zich afvragen hoe wij kunnen steunen en wat wij voor de ander kunnen betekenen. Dát is het christendom in de praktijk brengen zoals Oudezijds 100 dat voor ogen heeft.’ Volgens Lyke was het een wens van ons om van een sfeer van verplichtingen en vastliggende verwachtingen af te komen.
‘In het verleden draaide het teveel om het afvinken van een taakje en we wilden echt weer teruggaan naar die menselijke verbondenheid.’ 2019 was echter niet een jaar waarin de gemeenschap alleen maar mensen heet verwelkomd, er moest ook afscheid genomen worden. Van sr. Georgine, Lyke’s moeder, en (op het moment dat dit interview werd afgenomen) van zr. Seraphim. ‘Het is een heel groot verlies als een generatie wegvalt. Daarmee verliest de organisatie ook mensen die jaren ervaring hadden.’
