Deze keer vertelt broeder Gerard Mathijsen OSB in onze gastcolumn over het boek House of Music.
Sinds zijn muzikale optreden bij het prinselijk huwelijk van Harry en Meghan veroverde de cellist Sheku Kanneh Mason een plaats op de hitlijst. Hij is het derde kind uit een gezin van zeven, allemaal super muzikaal begaafd. De moeder, Kadiatu Kanneh-Mason publiceerde in september van dit jaar een boek over haar uitzonderlijk gezin dat in het teken staat van de klassieke muziek. Zij beschrijft haar eigen afkomst en die van haar man. Haar vader was afkomstig van Sierra Leone en ontmoette zijn vrouw in Birmingham. Tot ontsteltenis van haar familie werd zij verliefd, volgde zij haar hart en vertrok naar het binnenland van Sierra leone waar zij de eerste witte vrouw was. Het was een gelukkig huwelijk waaruit vier kinderen werden geboren. Maar haar man had een zwak hart en bezweek, waarna zij met haar kinderen terugkeerde naar Engeland waar zij door haar familie liefdevol werd opgevangen. De schrijfster kon daar onbezorgd opgroeien. Na haar middelbare school studeerde zij Engelse taal en begon een veelbelovende academische carrière als docente en publiciste. Zij ontmoette een zeer getalenteerde wiskunde student afkomstig van Caribische eiland Antiqua. Hij was ook een uitstekend danser en een onderhoudend causeur die haar het hof maakte. Aanvankelijk had zij zelf geen huwelijksplannen maar na tien jaar, op 7 oktober 1995 trouwden zij. De man hoopte op een gezin van 3 kinderen, zij vond 4 aantrekkelijker, maar het werden er 7, naast verschillende miskramen. Kadiatu gaf haar academische loopbaan op en wijdde zich dag en nacht aan haar gezin.
Het voornaamste onderwerp van dit boek is de ontwikkeling van de kinderen, de spannende, maar harmonieuze betrekkingen tussen al die zo verschillende karakters. De kinderen bleken allen buitengewoon begaafd, maar hun begeleiding vergde grote inspanning en offers. Zij boften met hun talent, maar vooral met deze ouders die zich totaal aan hun ontplooiing hebben toegewijd. Het echtpaar kreeg de kinderen die het verdiende en de kinderen de ouders die zij behoefden. Het verhaal van hun ontwikkeling, hoe zij werden toegelaten tot de beste scholen, de mooiste prijzen en onderscheidingen in de wacht sleepten, hun doelstellingen steeds weer wisten te bereiken of zelfs te overtreffen, maar ook pesterijen om hun huidskleur moesten verdragen en van teleurstellingen en tegenvallers wisten te leren, las ik ademloos en ontroerd. Wat hebben deze kinderen geboft met hun begaafdheid en nog meer met deze ouders die hen begrepen en steunden. Wat kunnen mensen voor elkaar betekenen en wat hebben mensen anderen nodig! De zeven kinderen van dit gezin hebben vanwege hun bijzondere begaafdheid ook bijzondere zorg nodig, maar in andere gevallen zullen minder begaafde kinderen, kinderen met een handicap of sociale achterstand, ook behoefte hebben aan opvang en liefdevolle begeleiding. Niemand is een eiland! Allemaal zijn we op elkaar aangewezen. Kadiatu’s `House of music’ is een boeiend verhaal van toewijding, bekroond met buitengewoon succes. Inspirerend!
br. Gerard Mathijsen osb
